انتظار

تا چه حد قلب اهورائیت از سنگ شدست

دل این خسته برای نگهت تنگ شدست

معترف بر گنهم هستم و در من بنگر

رنگ موی سر و دندان چه هماهنگ شدست

رزق ما از همه دنیا لب خوش طعم تو بود

بی وفا روزیِ ما بعد تو بد لنگ شدست

من که ساز و سپرم نقش زمین است، چرا

بین شاه دل تو با سپهم جنگ شدست

گرچه پیرم ولی یکبار به من زخمه بزن

ساز ناکوک ببین خوب و خوش آهنگ شدست

99-05-21