آرامِ جان

ساخت وبلاگ

با بودنت آرام شدم در کویت

مدهوش توام ای به فدای رویت

زان دم که اسیر تو و در بندتوام

ازاد شدم ز مکتب و با خویت

طوفان زده و شکسته قایق بودم

جَستم ز بلا به لطف موج مویت

وقتی که دمی ز خلوتم دور شدی

دیدم نفسم بسته به عطر و بویت

عمریست که سجاده‌ی من سمت شماست

معبود منی کجا روم از سویت

1402-06-22

حسرت...
ما را در سایت حسرت دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ghadirnezhad بازدید : 54 تاريخ : پنجشنبه 30 شهريور 1402 ساعت: 3:11